Przenośny system e-nos do określania pochodzenia surowcowego destylatów rolniczych

Przenośny system e-nos do określania pochodzenia surowcowego destylatów rolniczych

  • Kierownik projektu: prof. dr hab. inż. Jacek Namieśnik, Politechnika Gdańska
  • Tytuł projektu: Przenośny system e-nos do określania pochodzenia surowcowego destylatów rolniczych
  • Konkurs: OPUS 3, ogłoszony 15 marca 2012 r.
  • Panel: ST4

Nowoczesne urządzenia mogą zastąpić człowieka nawet w tak "ludzkich" sprawach jak ocena wyglądu, smaku i zapachu żywności. Elektroniczne oko może zastąpić zmysł wzroku, elektroniczny język zmysł smaku, a elektroniczne nosy zmysł węchu. Mimo, że technika elektronicznych zmysłów w środowisku naukowym jest już znana, w dalszym ciągu brakuje tego typu rozwiązań w życiu codzinnym. Na próbę podjęcia takiego wyzwania zadecydowała się grupa naukowa z Katedry Chemii Ananlitycznej Wydziału Chemicznego Politechniki Gdańskiej pod kierownictwem prof. Jacka Namieśnika realizująca projekt.

Destylaty rolnicze stanowią surowiec w produkcji spirytusu oraz napojów alkoholowych. Obserwowana tendencja zmian przepisów prawnych Unii Europejskiej, związana jest z wymogiem, aby etykiety zawierały jak najwięcej informacji o jakości, właściwościach, pochodzeniu i składzie produktów spożywczych. Obecnie informacje dotyczące pochdzenia surowcowego destylatu rolnicznego dostarczanego do destylarni są uzyskiwanie z gorzelni. Destylarnie pozyskując surowiec z różnych gorzelni nie zawsze są przekonane o jego pochodzeniu. Rozwiązaniem tego problemu może być kontrola danej partii materiału. Przekazanie próbek do laboratorium oraz przeprowadzenie analiz chromatograficznych jest jednak czasochłonne, a zgodnie ze znaną wszystkim maksymą "czas to pieniądz", osoby odpowiedzialne za przyjmowanie surówki spirytusowej do destylarni nie decydują się na tego typu działanie. Istnieje więc potrzeba opracowania szybkiej i miarodajnej metody kontroli destylatów roniczniczych dostarczanych do polskich destylalrni.

W związku w powyższym, celem wcześniej wymienionego projektu jest konstrukcja przenośnego prototypu elektronicznego nosa przydatnego do szybkiego określania pochodzenia botanicznego surówek spirytusowych. W tym celu autorzy projektu planują opracować od podstaw zupełnie nowy przenośny prototyp elektronicznego nosa, umożliwiający szybką ocenę pochodzenia surowcowego destylatu rolnicznego. Należy jednak mieć na uwadze, że zróżnicowanie w składzie frakcji lotnej destylatów rolnicznych o róznym pochodzeniu surowcowym jest stosunkowo niewielkie. Zadanie zrealizowania projektu należy do złożonych, jednak poprzednie doświadczenia i wiedza autorów projektu wskazują, że opisany w nim problem jest możliwy do zrealizowania. Efekty przeprowadzonych badań powinny spowodować podniesienie wiedzy w dziedzinie analityki żywności oraz zainicjować nowy trend w polskim przemyśle. Z niecierpliwością oczekujemy na pierwsze reluztaty tego projektu.


prof. dr hab. Jacek Namieśnik (ur. 1949)

Zdjęcie portretowe Jacka Namieśnika

Profesor nauk chemicznych (od 1996). Zatrudniony na Politechnice Gdańskiej od 1972, Prodziekan Wydziału Chemicznego (1990-1996), Dziekan Wydziału Chemicznego (1996-2002 i 2005-2012), profesor zwyczajny Politechniki Gdańskiej (od 1997). Kierownik Katedry Chemii Analitycznej (od 1995). Przewodniczący Komitetu Chemii Analitycznej PAN (od 2007), Członek Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów Naukowych (od 2007). Autor ponad 580 artykułów, które ukazały się w czasopismach z listy filadelfijskiej i ponad 400 referatów oraz komunikatów zamieszczonych w materiałach konferencyjnych, 13 patentów oraz 6 opracowań książkowych w tym 2 wydanych w USA. Prace autorstwa lub współautorstwa prof. J. Namieśnika były dotychczas cytowane 3 913 razy w pracach innych autorów, a wartość liczbowa indeksu Hirscha wynosi h=31. Sumaryczna wartość liczbowa czasopism, w których ukazały się te prace wynosi ∑ IF = 1231,48. Promotor w 41 i współpromotor w 9 zakończonych oraz promotor lub współpromotor w kolejnych 7 otwartych przewodach doktorskich. Laureat licznych nagród, w tym: Profesor honoris causa Uniwersytetu w Bukareszcie, Rumunia (2000), Nagrody Naukowej Miasta Gdańska imienia Jana Heweliusza (2002), medalu Kemuli (2007) za wybitne osiągnięcia w zakresie chemii analitycznej i medalu J. Śniadeckiego (2012) przyznawanych przez Polskie Towarzystwo Chemiczne, Nagrody Prezesa Rady Ministrów (za wybitne osiągnięcia w zakresie inżynierii środowiska – 2006), laureat subsydium profesorskiego Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej z zakresu nauk technicznych – program MISTRZ (2010-2012), laureat Nagrody Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (2011) ze osiągnięcia w pracach badawczych na rzecz ochrony środowiska. Laureat Nagrody Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego za wybitne osiągnięcia w kształceniu kadr naukowych (2012). Zainteresowania naukowe: chemia analityczna i chemia środowiska a w szczególności: nowe rozwiązania aparaturowe i metodyczne w zakresie przygotowania próbek do analizy ze szczególnym uwzględnieniem aspektów zielonej chemii analitycznej; badania procesu przemian i metabolizmu szerokiego spektrum ksenobiotyków (los środowiskowy), wytwarzanie nowych typów materiałów odniesienia w poszczególnych elementach środowiska nieożywionego i w tkankach i narządach organizmów żywych (los środowiskowy).

 

Data publikacji: 17.07.2013